ابن سینا در کنار زبان وجودشناسی (زبان مفهومی انتزاعی) خود ، دو زبان دیگر به عنوان زبان زندگی به کار گرفت :
1- زبان عرفان در 3 نمط آخر کتاب الاشارات و التنبیهات
2- زبان قصه در سه قصه : _ حی بن یقظان
_ رسالة الطیر
_ سلامان و ابسال
رسالة الطیر دنباله قصه حی بن یقظان است و بعد از آن ابن سینا به سلامان و ابسال می پردازد